محمد دالایی

نگاهى به نمايشگاه جنبش هنر مدرن در موزه هنرهاى معاصر
مجموعه خارجى موزه هنرهاى معاصر تهران، آثارى بسيار مهم از شاخص ترين هنرمندان سده بيستم و مطرح ترين جريان ها و شيوه هاى هنرى قرن را در بر مى گيرد. اين آثار برجسته، به خوبى بيننده را در سيرى تاريخى، همگام با پويش و تحولات جنبش هنر مدرن، هدايت مى كند و تمامى مكتب عمده اين دوران،با گزينش آثارى مهم از پديد آورندگان و پيروان هر مكتب را به نمايش مى گذارد.

بسيارى از صاحب نظران هنرى جهان بر اين عقيده هستند كه مجموعه حاضر يكى از بزرگترين شگفتى هاى دنياى موزه هاست. اين ويژگى، عمدتاً بخاطر جامعيت و فراگيرى اين مجموعه است كه تصويرى نسبتاً كامل از تحولات عمده نقاشى و مجسمه سازى غرب، از ظهور امپرسيونيسم تا استقرار مينيماليسم را پيش روى علاقمندان به هنر قرار مى دهد. از اين روى منتقدان برجسته هنرى جهان اين مجموعه را مهمترين گنجينه هنر غرب در خارج از جهان غرب قلمداد مى نمايند. برگزارى نمايشگاه «جنبش هنر مدرن» در تهران باعث شگفتى محافل هنرى جهان شده است. برگزارى اين نمايشگاه كه شامل آثار بزرگترين هنرمندان غربى در موزه هنرهاى معاصر تهران است، در رسانه هاى خبرى جهان از جمله رويتر و بى. بى. سى بازتاب گسترده يى داشته است. خبرگزارى رويتر در مطلبى با اظهار شگفتى از برگزارى نمايشگاه «جنبش هنر مدرن»، در تهران نوشت: ايران براى نخستين بار در تاريخ جمهورى اسلامى مجموعه آثارى را به معرض نمايش عموم گذاشته است كه كارشناسان آن را مهم ترين مجموعه آثار هنر مدرن غرب خارج از اروپا و ايالات متحده ارزيابى مى كنند. اين مجموعه آثار كه قدمت آنها از دهه 1870 آغاز مى شود و تا دهه ى 1980 ادامه دارد، شامل آثارى از پابلو پيكاسو، كلود مونه، اندى وارهول و جكسون پولاك مى شود. اين نمايشگاه براى نخستين بار شامل نقاشى هايى است كه پس از انقلاب سال 1357 در هيچ نمايشگاهى در معرض ديد عموم واقع نشده اند.

در قسمت ديگرى از گزارش خبرگزارى رويتر آمده است: مجموعه بسيار ارزشمند هنر غربى كه تعداد آنها به 150 تابلو مى رسد، در دهه هفتاد ميلادى جمع آورى شده است.

برخى از اين آثار از جمله تابلوهاى ونسان ونگوگ و سالوادور دالى هنگام افتتاح موزه هنرهاى معاصر در سال 1356 به نمايش عموم گذاشته شدند. اما با سقوط رژيم پيشين در انقلاب سال 1357 اين مجموعه در جايى پنهان شد و براى بيش از 20 سال رنگ آفتاب را به خود نديد. به تدريج و با نظارت مديريت موزه هنرهاى معاصر و حمايت رئيس جمهور سابق، برخى از تابلوها به نمايش عموم گذاشته شدند. اين خبرگزارى در ادامه مطالب خود آورده است: مدير موزه هنرهاى معاصر تهران در اين باره به خبرنگار ما گفت: «اين اولين بار است كه ما چنين آثارى را در كنار هم نمايش مى دهيم. اين نمايشگاهى شورانگيز براى همه ماست و با توجه به شرايط سياسى جديد، مى تواند يك نمايشگاه جنجالى هم باشد.»

رويتر در ادامه آورده است: يكى از كارشناسان هنرى بريتانيا به نام اورادلوسى اسميت مجموعه فعلى را يكى از شگفتى هاى بزرگ دنياى موزه هاى بين المللى عنوان مى كند و مى گويد: اين آشكارا مهم ترين مجموعه آثار هنرى است كه در مقطع فعلى خارج از مرزهاى اروپا و امريكاى شمالى بر پا شده است. يادداشت اسميت دروب سايت رسمى موزه هنرهاى معاصر آمده است. اين نمايشگاه حركتى جسورانه از موزه يى است كه سال گذشته نمايشگاهى از مجسمه هاى «ديمين هرست» و هنرى مور بريتانيايى بر پا كرد و امسال يكى از نقاشى هاى فرانسيس بيكن را پس از 27 سال به بريتانيا فرستاد.

بى. بى. سى هم در گزارش خود از برپايى نمايشگاه جنبش هنر مدرن در تهران مى نويسد: مجموعه يى از آثار هنر مدرن كه 25 سال گذشته را در انبارى گذرانده اند، براى نخستين بار به معرض نمايش عموم گذاشته شدند. بسيارى از 188 تابلو موجود در اين نمايشگاه در راستاى توسعه فعاليت هاى فرهنگى ايران در گذشته خريدارى شده بودند.

از جمله تابلوهاى به نمايش گذاشته شده مى توان به پرتره هاى ميك جگر و مائو اثر اندى وارهول و تابلويى از فرانسيس بيكن اشاره كرد.

كاظم چليپا ــ نقاش ــ هم در گفت و گو با مهر در خصوص برگزارى نمايشگاه جنبش هنر مدرن در محل موزه هنرهاى معاصر تهران گفت: برگزارى اين نمايشگاه از دو بعد قابل اهميت است: اول اين كه با برگزارى اين نمايشگاه منابع اورژينال تاريخى براى عموم به نمايش در مى آيد و مخاطبان عام و خاص مى توانند با بينش دقيق ترى به مشاهده اين آثار بپردازند.

و آخرين خبر از موزه اينكه: نمايشگاه جنبش هنر مدرن، مجموعه آثار سه نسل از هنرمندان معاصر هنرهاى تجسمى ايران در موزه هنرهاى معاصر تهران برگزار خواهد شد.

به گزارش روابط عمومى موزه هنرهاى معاصر تهران، در پى استقبال گسترده از نمايشگاه جنبش هنر مدرن (مجموعه آثار خارجى گنجينه ى موزه هنرهاى معاصر تهران)، نمايشگاهى با همين عنوان از آثار سه نسل از هنرمندان معاصر هنرهاى تجسمى ايران در ساعت 4 بعدازظهر روز سه شنبه 22 آذر ماه 84 در موزه هنرهاى معاصر تهران گشايش خواهد يافت.

لازم به ذكر است كه از ميان آثار بسيارى از هنرمندان معاصر ايران، آثار حدود 160 هنرمند از جمله سهراب سپهرى، ژازه تباتبايى، پرويز تناولى، مهندس ميرحسين موسوى، زهرا رهنورد، ابوالقاسم سعيدى، منصور قندريز، ماركو گريگوريان، اسماعيل توكلى (مش اسماعيل) و… كه به گنجينه ى موزه هنرهاى معاصر تهران تعلق دارد در اين نمايشگاه عرضه خواهد شد.

Austin, Texas
"Richard Gluckman has created a world-class piece of architecture that excites and inspires while at the same time giving us a highly functional museum.”
Stephen Becker
Chair, AMOA Building Committee

The site for the Museum is located in the center of downtown Austin, bordering the southern edge of Republic Park. The building has been held back, extending the spatial reading of the Park into the Museum Plaza, creating a “Front Porch” for the Museum.

Image courtesy Gluckman Mayner Architects

A major design feature of the building at ground level on the main, north facade is a gently curving wall, to be constructed of clear glass panes and aluminium fins, that will wrap around the northeast corner to enclose the Art & Technology gallery.
The translucent glass walls on the upper levels of the main facade will allow the surface to act as a projection screen for works of art to be viewed from the outside while emitting a glow from inside. The inner layer of the double wall of glass will consist of fabric scrim panels that will allow diffuse daylight to pass into the lobby.

Image courtesy Gluckman Mayner Architects
The Lobby

The museum will feature 25,000 square-feet of galleries including two “Centerpiece” galleries for major traveling exhibitions, a large gallery for contemporary art, an Art and Technology gallery, a Sculpture Garden, and five galleries for the permanent collection.

Image courtesy Gluckman Mayner Architects
The Art and Technology gallery

The education center will include multi-purpose classrooms, a children’s hands-on gallery and an orientation center.
In addition, the museum will include three levels of parking, a restaurant, museum store, a 300-seat theater, interior courtyard and rooftop terrace.
A two-level interior light court and an exterior sculpture garden on the south side of the building will provide areas for quiet contemplation and relaxation.

Image courtesy Gluckman Mayner Architects
The Sculpture Garden

On the interior, horizontal bands of rough-hewn, heavily clefted limestone, quarried in Central Texas, will finish many of the principal interior walls.
The limestone will provide a strong sense of materiality within the lobby, light court, and Sculpture Garden, as well as along the circulation routes on the second level.

Image courtesy Gluckman Mayner Architects
A Gallery

Controllable, natural lighting, provided by a unifying cast-in-place skylight system made from concrete ribs supporting bars of skylights, is an important feature of the galleries. This skylight system will be located at the upper edges of the building analogous to a cornice and will offer the possibility of dramatic night time illumination that will define the perimeter of the facility.

Model photo courtesy Gluckman Mayner Architects

Exterior Materials include pre-cast concrete, clear and translucent glass, aluminium, bead-blasted stainless steel, lead-coated copper and poured-in-place concrete. Interior Materials include poured-in-place concrete, heavy-cleft limestone, clear and translucent glass, terrazzo, aluminium, bead-blasted stainless steel and white oak.

The building's structure is primarily cast-in-place concrete in 30-foot bays with 60-foot spans where needed. The framing members are expressed in the gallery skylights and over the lobby where the structure cantilevers over the plaza to form the roof deck. They provide the clear spans for the galleries and serve as an example of the kind of clarity, economy, and strength that are qualities of the building that the structure will express.

Drawing courtesy Gluckman Mayner Architects
Plan Level 1

Total Area: 148,000 square feet
Scheduled for completion: 2005

Client: Austin Museum of Art

Architects: Gluckman Mayner
Principals-in-charge:
Richard Gluckman, FAIA
David Mayner
Project Architect:
Elizabeth Rexrode

Project Team: Rafaella Bortoluzzi
Ben Checkwitch
Lea Ciaverra
Mark Fiedler
Ching Tai
William Truitt
Dean Young

Primary Consultants:
Structural, Mechanical, Electrical, Plumbing, AV & IT
Ove Arup
Local Architects:
Barnes Gromatzky Kosarek
Security
Steven Keller & Associates
Landscape Architects:
Land Design Studio
Civil:
Martinez Wright & Mendez
General Contractor: Centex (Construction Manager)

Bell

++++

+ **evue Art Museum

Bellevue, Washington**

Mounderline textdel photo courtesy Steven Holl Architects

The aim of the new Bellevue Art Museum is to "provide opportunities for active participation in museum life by individuals and groups representing the entire community." Ambitious programs focused on education and outreach, include studio classes for adults and children, an artist-in-residency connected to the Explore Gallery, The Pacific Northwest Arts Fair, workshops, demonstrations, screenings, performances, and readings.

CONCEPT: Tripleness is the organizing concept for the building. A non-dialectic openness of experience, thought and contact give character to space on three levels, in three galleries, with three different light conditions and three circulation options.

Sketch courtesy Steven Holl Architects

TRIPLENESS (non-dialectic openness):
3 gallery lofts
3 light qualities
3 actions - see/explore/make (art, science, technology)
3 main levels
3 circulation directions

The spirit of openness of the Bellevue Art Museum is expressed in the three main lofts which are each slightly warped and gripped by the end wall structures. The galleries define sequences of movement as well as the main public spaces.
The three distinct lighting conditions of the three gallery lofts are analogous to three different concepts of time. Linear Ongoing Time is expressed in the evenness of the light in the north loft. Cyclic Time has its parallel in the arc of south light gallery. Its plan geometry corresponds roughly to the arc of the sun at 48¡ north latitude. Fragmented or Gnostic Time is reflected in the east-west skylights of the studios loft.
The end profiles of the gallery lofts are concrete shear walls. The vertical aspects of the east and west elevations add a vertical character to the three story horizontal building.

FORUM. Flanking the main entry between an outdoor cafe and museum shop is the Forum and Lobby space which can be used for numerous events such as opening receptions and special dinner events. From this grand space, a stepped ramp up to the galleries pauses in a landing which double functions as a stage. Ascending to the next level one arrives at the Explore Gallery, a double-height skylit space with an adjacent artist-in-residence studio. Passing by the overlook to the Forum, the stepped ramp leads to the top level at the main loft galleries.

OUTDOOR TERRACES. The Bellevue Art Museum originated as an exterior experience in the street fair. In this spirit, outdoor terraces extend the museum's top level. With sunlight and views, these terraces accommodate outdoor classes as well as exhibitions and events on summer evenings. The twilight sky will be particularly inspiring from these spaces. The open attitude of tripleness is realized in a semi-permanent exhibit program for each of the terraces.

Program: Galleries, classrooms, cafe, auditorium
Client: Bellevue Art Museum
Project Team:
Steven Holl Architects
Project Architect: Tim Bade
Total floor area: 36,000 square feet
Status: Construction Documents Phase
Steven Holl arcspace features

Gluckman Mayner Architects
Mori Art Museum
Tokyo, Japan

Photo: arcspace

The Mori Art Museum occupies the top five floors of the 54-story Mori Tower, designed by Kohn Pedersen Fox, in the new Tokyo district of Roppongi Hills.

The project by Gluckman Mayner Architects includes the Atrium Lobby, the Art Museum, and the Tokyo City View, an observation deck and promenade with panoramic views of the city.

Photo: arcspace
Tokyo City View

Photo: arcspace
Tokyo City View

The "Museum Cone," a separate structure at the base of the tower, provides a distinct and iconic entrance to the Museum.

Photo: arcspace

A concrete “funnel” at the center, containing passenger elevators, provides the main vertical support for the building. Fitted from the rim of the concrete canopy is a delicate frame of horizontal rings held in situ by a diagonal net of stainless-steel cables.

Model photo courtesy Gluckman Mayner Architects

Photo: arcspace

Photo: arcspace

The gentle, sweeping spiral stair, coiling around the “funnel,” overlooks the historic Japanese Garden as it connects five levels, including garden access, and the pedestrian plaza, and Museum bridge.

Photo: arcspace

The structure is clad in glass shingles, printed with a translucent ceramic frit pattern, that overlap to provide protection against the elements. At night the structure glows softly, like a paper lantern.

Photo: arcspace

Photo: arcspace

A glazed footbridge take visitors from the pavilion to the Lower Lobby where high speed elevators lead to the Art Museum on the 52nd and 53rd floors, and to Tokyo City View. The museum bookshop and a cafe is located in the Lower Lobby.

Photo: arcspace

Photo: arcspace

At the moment of our visit the lobby was rather dark as a large screen was showing clips of videos by Bill Viola, one of the world’s leading video artists, who is having his first retrospective in Asia through January 7, 2007.

Photo: arcspace
Bill Viola “The Greeting” 1995

Because the tower's complex elevator system placed the museum's visitor lobby one floor above the main pedestrian arrival level, and the site plan presented a dense mix of varied commercial uses, the “Museum Cone” acts both as a beacon for site navigation and a signifier for the cultural components located within the tower.

The rough red Indian sandstone of the Upper Atrium gives character and texture to its soaring walls. Thin planes of brightly colored glass animate public gathering and circulation spaces. Pale blue plastic denotes ticketing and information counters.

Photo: arcspace

With no permanent collection the Mori Art Museum displays eclectic exhibitions of paintings, photography, fashion and architecture.
The museum galleries are designed as straightforward rectangular boxes, simplifying circulation and providing ideal spaces for art.

Photo: arcspace

The Architecture Museum’s galleries on the 52nd floor form a sequence of inwardly focused spaces, while the two Art and Technology galleries, enclosed in translucent glass, float above the 52nd floor observation decks and extend to the very edge of the building, offering a spectacular view of the city.

Model photo courtesy Gluckman Mayner Architects

Model photo courtesy Gluckman Mayner Architects

The flexible L-shaped design can be divided into two different arrays of rectangles; a long one with a small one next to it, or a square one with a rectangle next to it.

Drawing courtesy Gluckman Mayner Architects
Museum Plan

Drawing courtesy Gluckman Mayner Architects
Museum Section

Drawing courtesy Gluckman Mayner Architects
Lower Lobby Plan

Drawing courtesy Gluckman Mayner Architects
Cone Section

Drawing courtesy Gluckman Mayner Architects
Mori Tower Section

Photo: arcspace
Site Model

“There is a conceptual grasp of multi-use tall buildings and “a culture of giving things back” to the community. The two urges came together at the Mori Tower in Tokyo with an art gallery at its summit. Its architects Kohn Pedersen Fox are brilliant designers of tall buildings, able to represent different programmatic components in very large buildings. Designing the gallery we knew we would have to do something to exploit the condition on top of the building. We couldn’t build a closed-in box.”
Richard Gluckman

The Mori Art Museum, together with the The National Art Center, and the the new Suntory Museum of Art, opening in Spring of 2007, will form the "Art Triangle Roppongi," establishing Roppongi as one of Tokyo's major cultural centers.

Total area: 100,000 square feet
Completed: 2004

Art MuseumMori

Client: Mori Building Co., Ltd.
Architects: Gluckman Mayner Architects
Principal-in-Charge: Richard Gluckman, FAIA Project Manager:
Sam Brown
Dana Tang
Design Team:
Anya Bokov
Eric Chang
Mark Fiedler
Caroline Foug
Bobby Han
Alex Hurst
Julie Torres Moskovitz
Taro Narahara
Jasmit Rangr
Kaori Sato
Suzanne Song
Esther Tso

Associate Architect:
Irie Miyake Architects & Engineers, Tokyo, Japan
Structural Design:
Dewhurst Marcfarlane and Partners
Lighting Design:
Shozo Toyohisa (Kiltplan)
Mechanical design:
Altieri Sebor Wieber

Álva

ro Siza Architect

Santa Monica Museum , Cof Art
Santa Monicaalifornia

“There are two different words in Portuguese that mean ‘to look’ and ‘to see and understand’. The tool of the architect is to be able to see.”
Álvaro Siza

Photo: arcspace

The exhibition is on view through August 19, 2006

Álvaro Siza’s eloquent body of work is testimony to his belief that “Architecture is an art.” His inspired understanding of spatial relationships, considerations of scale, sensitivity to material and texture and use of light as an expressive and active element transforms the natural and built landscape with depth and originality.
He often selects the simplest of materials - stucco, tile, wood and marble - to create buildings that are sublime, joyful and timeless, places of subtlety, balance and humanity.

Photo: arcspace
Serralves Foundation
Porto, Portugal

Photo: arcspace
Rectory Building
University of Alicante
Alicante, Spain

Photo: arcspace
Rectory Building
University of Alicante
Alicante, Spain

Photo: arcspace
Faculty of Information Studies
University of Santiago de Compostela
Santiago de Compostela, Spain

The exhibition introduces visitors to Siza’s vision through drawings, models and photographs of five selected projects; The Water Tower (1988–1989) Aveiro, Portugal, the Santa Maria Church (1990–1996) Marco de Canaveses, Portugal, the Serpentine Gallery Pavilion (2005) London, England, the Iberê Camargo Foundation (1998–2006) Porto Alegre, Brazil and the, as yet unbuilt, Mário Bahia House (1983) Gondomar, Portugal.

Set on the University of Aveiro campus, the Water Tower accomplishes its practical function while projecting an engaging minimalist fragility.

Photo: arcspace

The reinforced concrete tank stands on a supporting panel next to a hollow cylinder that also serves as a support as well as a container for tubing and stairs. The construction rises over a reflecting sheet of water. Exquisitely balancing the striking verticality of the structure with the horizontality of the landscape, the asymmetry of the Water Tower allows viewers to experience its form in a different way depending on the angle from which the tower is observed.

One of Siza's masterpieces is undeniably the Santa Maria Church in Marco de Canavezes, a space where he assigns a sacred dimension, as it were, to the light.

Photo: arcspace

Photo: arcspace

Since 2000, the Serpentine Gallery has commissioned the building of a three-month temporary pavilion near the neoclassical brick building housing the modern and contemporary art gallery.
Siza and fellow Portuguese architect Eduardo Souto de Moura were invited to create the Serpentine Gallery Pavilion for 2005.

Photo: arcspace

The lattice-wood structure, with the lower part open to a height of 1.3 meters and the rest of the pavilion covered with a polycarbonate, allows light to stream in and through the pavilion’s grid-work. Light sources centered in each wooden square were run by solar-powered batteries, giving the building a luminous aura at night.

Photo:Tereza Siza
From the book Architecture Now! 4

The Iberê Camargo Foundation’s undulating outlines resonate harmoniously with its natural setting, scenically adjacent to the Guaíba River.

Photo: arcspace

In response to the challenge of designing a museum for the collection of the noted Brazilian painter on a small, narrow and steep plot of land near a busy avenue, Siza created a vertical construction, with three floors of exhibition space and then the car park on the top, rising above the avenue itself.

Sketch courtesy Álvaro Siza

Siza sketches constantly and often his sketches are incorporated into the decor of his buildings.

“Since I was a boy. I have made drawings. Drawings, landscapes, portraits and travel sketches, have always kept me busy. I don’t think that it has a direct relation with architecture but it is a good way to develop acuity of vision.”
Conversation with Philip Jodidio

Sketch courtesy Álvaro Siza

This is the first museum exhibition in the US showing Pritzker Prize winner Álvaro Siza’s work. Siza’s long-time colleague, collaborator and friend, the noted architect Carlos Castanheira, directed the onsite installation.

Santa Monica Museum of Art

Álvaro Siza sculptures
Álvaro Siza sketches

Álvaro Siza arcspace features

June 19, 2006

سلام محمد جان
ما فارسی رو خوب نمی تونیم بخونیم اونوقت تو واسمون انگلیسی نوشتی!!!!
لطف کن فارس بنویس
متشکرم *ویرایش :حیدری*

نام كتاب

:معماري پسماند ها

مولف:انتونيو سجو
ترجمه:دكترحسين ماهوتي پور ترجمه اين كتاب از متن ايتاليايي كتاب است.
انتشارات:امين دژ
چاپ اول 1384
تيراژ: 2500 نسخه
قيمت :3500
عنوان اصلي كتاب:فرانك گهري نقد و تفسير معماري جديد قرن 20
تعداد صفحات : 96 صفحه
اين كتاب داراي 5 فصل باعناوين :
فصل 1 :در 49 سالگي از پايه صفر
فصل 2 :فضاهاي خالي و نشانه ها
فصل 3:عملكردها
فصل4: مسيرها در فضا
فصل 5 : پالايش
اين كتاب در مورد معرفي معماران برجسته ي معاصر و آلبوم آثار منتخب فرانك ا. گهري ارائه گرديده است كه داراي ترجمه اي سليس و روان است كه فصل اول آن شروع كار فرانك گهري و تجزيه و تحليل آثار او مي باشد. فصل دوم آن از سلسله مراتب و شكل گيري و خلق آثار معماري فضاها صحبت كرده است.فصل سوم آن ساختمان ها و موزه ها را به بخشهاي مختلفي تقسيم كرده و شيوه اي نو را در معماري توضيح داده است.مثلا در طرح موزه هوا نوردي ساختمان را در بخشهاي مختلفي تقسيم مي كند و حضور مجسمه اي بزرگ در ساير پروزه ها معرفي مي شود.فصل چهارم اين كتاب در مورد مسير ها در فضاها كه در آثار خلق شده در موزه ها به وفور ديده مي شود و سيركولاسيون حركتي به وضوح ديده مي شود.فصل پنجم كه در مورد تكنيكها و حركتها در معماري موزه ها گفته شد ه است ودر مورد مدرسه گهري كه خود فرانك گهري آن را طراحي كرده است كه نحوه ي نگاه كردن به شهر و جامعه را با چشماني متفاوت نشان داده است.
مشخصات مربوط به پروزه هاي معماران درصفحات 94 و 95 به صورت عنوان كار و محل طرح اجرا شده و سال و صفحه قرار گرفته شده در كتاب ارائه شده است.در كل اين كتاب براي طراحي موزه بسيار عالي است.

موزه قرآن کریم برای نگهداری آثار برجسته و تداوم بخشی به فعالیت های قرآنی راه‌اندازی شده است.

موزه قرآن کریم برای نگهداری آثار برجسته و تداوم بخشی به فعالیت های قرآنی راه‌اندازی شده است.
طرح اولیه موزه ملی قرآن كریم توسط احمد مسجد جامعی تهیه شده است.
● کتابخانه تخصصی:
کتابخانه تخصصی موزه ملی قرآن کریم با مجموعه بسیار غنی در زمینه کتب مرجع و علوم قرآنی در سه طبقه به وسعت ۴۶۵ متر مربع واقع شده است
این مجموعه در حال حاضر دارای حدود ۳۵۰۰ نسخه کتاب بوده و قابل توسعه تا ۴۰۰۰۰ جلد است. کتابخانه با سیستم باز و به‌ روش L.C خدمات می‌دهد.
سیستم کتابخانه شامل بخشهای ذیل است:
▪ تالار امانت و نشریات
▪ تالار مطالعه و مخزن
▪ مرکز اطلاع رسانی
● ویژگی‌های معماری:
در معماری این مجموعه «هندسه و سازه» نقش اصلی را ایفا می‌كند. عامل هندسه به‌ویژه در طراحی سرسرای اصلی نقش بسیار مسلط و نمایانی دارد. عامل سازه نیز با استفاده ماهرانه از اشكال هندسی در ساختن سقف‌ها (به‌ویژه كتابخانه) و سالن اصلی و سقف و دیوارها (به‌ویژه در آمفی‌تئاتر) نمونه جالبی از كاربرد عناصر سازه‌ای در طراحی معماری این مجموعه به‌شمار می‌رود.
تلاش برای استفاده از نور و روشنایی طبیعی، از طریق تعبیه نورگیرها در بام مجموعه سبب شده سرسرا و كتابخانه، بخش‌هایی از موزه و نمایشگاه‌ها و قسمت اداری تا اندازه مطلوبی از نور بهره‌مند شوند.
در انتخاب مصالح، دوام زیاد، كاهش میزان نیاز به رنگ‌آمیزی و تعمیر و نگه‌داری با امكانات موجود و توجه به اهمیت نماهای داخلی (در بنایی كه نمای خارجی ندارد) معیارهای اصلی بوده‌اند،و به همین جهت در قسمت اعظم بنا از آجرنما و بتن نمایان (بتن تیشه‌ای با سیمان سفید) استفاده شده است.
ذوق و سلیقه خوب در انتخاب مواد مصالح و اجرای دقیق كار (تا آن‌جا كه ممكن بود) با استفاده از صناعت و مهارت استادكاران ایرانی در آجركاری، كاشی‌كاری، نجاری، سنگ‌كاری و… به زیبایی فضاها و ایجاد احساس خوشایند ناشی از حضور در یك مكان مهم و عمومی فرهنگی كمك بسیار كرده است.ژ
● افتتاح موزه ملی قرآن کریم:
موزه ملی قرآن كریم در ۱۲ مرداد ماه سال ۱۳۸۴ با حکم سید محمد خاتمی، احمد مسجد جامعی به سمت رئیس هیات امنا موزه قرآن کریم منصوب شد.
احمد مسجد جامعی در تاریخ ۹/۶/۱۳۸۴ به عنوان مسئول موزه شروع به فعالیت كرد و در ۲۳/۷/۱۳۸۴ موزه ملی قرآن کریم طی مراسمی با حضور آیت ا.. هاشمی رفسنجانی و جمع بسیاری از فرهیختگان و عاشقان قرآن کریم افتتاح شد

موزه

های ترکیه

نخستین موزه ترکیه در اواسط قرن نوزدهم احداث شد. تا آن زمان آثار ارزشمند قدیمی در خزانة اندرون، در دائرة خرقه سعادت و دایره امانات قدس (واقع در توپقاپی سرای) نگهداری می شدند. در سال 1846 احمد فتحی پاشا، فرمانده توپخانه عامره، با گردآوری سلاحهای باستانی، به احداث نخستین موزه عثمانی در محل کلیسای ”آیا ایرینی“ دست زد. در سال 1869 این موزه کوچک به نام ”موزه همایون“ نامیده شد. با حفریات متعدد باستانشناسی که در جریان سالهای بعد به عمل آمد تعداد زیادی اثر باستانی کشف شد. کشف این آثار، ضرورت احداث موزه های دیگری را پیش آورد. با استقرار جمهوریت توجهی بیشتر به موزه ها معطوف شد. از میان دیگر موزه هایی که در دوره جمهوریت شروع به فعالیت کردند می توان به موز های ”آثار ترک- اسلامی“، ”ایاصوفیه“ (که در سال 1934به صورت موزه درآمد)، ”مردمشناسی آنکارا“ (1928) و ”مولانا“ (1927) اشاره کرد. موزههای ترکیه را می توان براساس نوع مواد موجود به پنج دسته تقسیم کرد:

1- موزه های باستانشناسی که در اغلب شهرها نظیر آنکارا، استانبول، ازمیر، قونیه، آنتالیا، آداناو بورسه فعالیت می کنند.

2- موزه های تاریخ، تاریخ هنر و مردمشناسی که بیشتر آثار فرهنگی- هنری دوره های سلاجقه آسیای صغیر و عثمانیان را در احتوا دارند. از این قبیلند موزه های ”توپقاپی سرای“، ”آثار ترک- اسلامی“ (هردو در استانبول)، ”مولانا“ (قونیه) و ”مردمشناسی“(آنکارا).

3- بناهای یادبود که از نقطه تاریخی حائز اهمیت می باشند، مانند ”بناهای یادبود شهید“ (در چاناق قلعه)

4- موزه هایی خاطرات حوادث بزرگ و بزرگان ترک را زنده نگه می دارند، مانند موزه های ”جمهوریت“ و ” جنگ استقلال“ (آنکارا)، ”موزه ضیاء گوک آلپ“ (دیاربکر) و ”آشیان توفیق فکر“ (استانبول)

5- خانه های موزه ای که از نقطه نظر معماری و تاریخی حائز اهمیت هستند، مانند ”خانه مراد“ (بورسه)

به جز این پنج دسته، موزه های دیگری در ارتباط با نهادها نیز وجود دارد، مانند ”موزه نظامی“ و ”موزه مطبوعات“.

جمع تعداد موزه های ترکیه در سال 2001 بالغ بر 171 بوده است. در میان شهرهای ترکیه بیشترین تعداد موزه در استانبول واقع شده است(16) و رتبه های دوم و سوم به ترتیب از آن قونیه (10) و بورسه (9) می باشد. آنکارا دارای (5) موزه است.

در موزه های ترکیه جمعاً 2733657 ماده نگهداری می شود که در میان آنها بیشترین سهم به سکه ها تعلق دارد (1584545)

یکی از ویژگیهای مهم موزه ها در ترکیه نگهداری نسخه های خطی است.

در جریان سال 2001 تعداد 8133473 نفر از موزه های ترکیه دیدار کردند که 11313144 نفر آنان خارجی بودند. جمع درآمد سالانه موزه ها در سال 2001 بالغ بر 44199615 میلیون لیر بوده است. جمع کل کارکنان موزه ها 2030 نفر (مرد: 1627 ، زن: 403 ) می باشد.

بعضی از موزه های مهم ترکیه به ترتیب الفبایی نام شهر عبارتند از:

آدانا (موزه باستانشناسی)

در این موزه آثار سنگی، به ویژه سنگ مزارهایی چون سنگ مزار آشیل و مجسمه های مربوط به دوران یونان باستان و روم جای گرفته است. در سالن فوقانی موزه آثاری که از دوره های هیتی، یونان، رم، بیزانس، سلجوقی و عثمانی به دست آمده به نمایش گذارده شده اند. در این موزه سالنی مخصوص آثاری که از منطقه آدانا به دست آمده اند نیز وجود دارد. در سالن مخصوص سکه ها و جواهرات، علاوه بر سکه های ادوار مختلف، مهرهیای بابل و هیتی و زیور آلات رم و بیزانس دیده می شود.

آدی یامان

آثاری که در راستای پروژه فرات سفلی (1978) به دست آمده و در کتابخانه عمومی شهر گرد آمده بود، پایه نخستین موزه شهر را فراهم کرد. این موزه از سال 1982 به بعد در محل جدید خود مشغول فعالیت است.در قسمت باستانشناسی موزه آثاری از ادوار پالکولیتیک، یونان باستان، روم و بیزانس جای گرفته است. در بخش مردمشناسی البسه، فرش و گلیم، زینت آلات و اشیاء خانه که از منطقه ادی یامان به دست آمده اند دیده می شود.

آدی یامان (موزه هوای باز نمرود)

کوه نمرود به ارتفاع 2150 متر در 103 کیلومتری آدی یامان قرار دارد و در آن مجسمه های خدایان چون زئوس، آپولون و هراکلس و حیواناتی چون شیر و عقاب دیده می شود.

آنتالیا

نخستین موزه آنتالیا در سال 1922 در مسجد علاء الدین احداث شد و در آن آثاری که از آنتالیا و اطرافش جمع آوری شده بودند جای گرفت. اشیاء موجود در این موزه (که جنبه انباری داشت) در سال 1934 به محلی دیگر منتقل شد. این محل جدید به جهت این که ظرفیت آثار بدست آمده از ”سیده“ و ”پرگه“ و دیگر آثار گردآوری شده را نداشت، ضرورتاً محل جدیدی برای موزه درنظر گرفته شد که ساختمانش در سال 1965 آغاز شد. این محل جدید در سال 1972 گشایش یافت. موزه آنتالیا دارای 13 سالن، بخش کودک و گالریهای هوای باز است. عنوان بعضی از سالن های این موزه چنین است:

سالن طبیعی و ماقبل تاریخ، سالن آثار کوچک، سالن خدایان، سالن امپراتور، سالن سنگ مزارها، سالن سکه و سالن های مردم شناسی.

آنکارا (موزه تمدنهای آسیای صغیر)

موزه تمدنهای آسیای صغیر در محله محمود پاشا، صدراعظم سلطان محمد فاتح قرار دارد که بنایش در جریان سالهای 1464 تا 1471 ساخته شده است. در سالن اصلی این موزه که بر روی چهار پایه استوار است و ده گنبد دارد آثار در دو بخش به نمایش گذارده شده اند: در سالن میانی که با گنبد ها پوشیده شده آثار سنگی جای دارند و سالنهای جنبی آثار کوچک دیده می شوند. آثار موجود در سالن میانی از مراکز دوره هیتی (نظیر آلاجاهویوک، اصلان تپه ، …) بدست آمده اند و آثار موجود در سالن های جنبی به بخشهای مختلفی چون ادوار پالئولیتیک، نئولیتیک، کالکولیتیک، برنز، کلنی های بازرگانی آسور، هیتی، … تقسیم شده اند.

آنکارا (موزه مردمشناسی)

موزه مردمشناسی از نخستین موزه هایی است که در دوره جمهوریت ساخته شده است. ساختمان این موزه در سال 1925 شروع شد و دو سال بعد به پایان رسید. موزه عنوان کنونی خود را در سال 1930 به دست آورد و فعالیت خود را شروع کرد. موزه مردمشناسی در حال حاضر از ده سالن، یک کتابخانه، یک آرشیو، مخازن و قسمت مخصوص امور اداری تشکیل شده است.

در یکی از سالن ها که در ورودی موزه قرار گرفته محل دفن جسد آتاتورک دیده می شود. جسد آتاتورک پیش از آن که به محل کنونی منتقل شود در جریان سالهای 1938 تا 1953 در این سالن قرار داشته است. عناوین سالن های دیگر موزه عبارتند از : سالن البسه وزینت آلات، سالن گلدوزیها و کاردستی ها، سالن قماش ها، سالن آثار مادی، خانه آنکارا (اطاقی از یک خانه قدیمی آنکارا)، کریدور (حاوی لوازم آشپزخانه، چینی های چاناق قلعه، گرزها،…)، سالن اشیاء تکایا، سالن بسیم آتالای (آثاری که وی به موزه اهدا کرده است)، سالن آثار خطی و سالن آثار چوبی.

آنکارا (موزه جنگ استقلال)

محل نخستین مجلس ملت ترکیه در سال 1986 به عنوان موزه جنگ استقلال مورد استفاده قرار گرفت. مجلس اول تا سال 1925 در این ساختمان مستقر بود تا اینکه به مجلس بعدی که آن هم امروز به موزه جمهوریت تبدیل شده است منتقل گردید. در این موزه به طوری که از عنوانش نیز مستفاد می شود آثار مربوط به جنگ استقلال گردآمده است.

آنکارا (موزه جمهوریت)

موزه جمهوریت در سال 1982 در محل دومین مجلس ترکیه شروع بکار کرد. در این موزه علاوه بر تصاویر رؤسای جمهور ترکیه، به تصاویری از فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ترکیه در دوره جمهوریت جای داده شده است.

آنکارا (موزه دولتی نقاشی و مجسمه)

این موزه در سال 1980 در طبقه فوقانی ساختمان اجاق ترک (سابق) گشایش یافت. در بخش اول موزه نقاشیهای دوره پیش از جمهوریت و در بخش دوم نقاشیهای دوره جمهوریت جای گرفته اند.

آیدین

پایه موزه آیدین با گردآوری آثار باستانی در باغچه انستیتوی هنر در سال 1950 گذارده شد. این آثار در سال 1959 به مدرسه ظفر منتقل گشتند و موزه در سال 1973 رسماً گشایش یافت. موزه آیدین به دو بخش باستانشناسی و مردمشناسی تقسیم می شود. بخش باستانشناسی خود از سه قسمت تشکیل یافته است: در بخش اول اشیاء و ظروف ماقبل تاریخ، سکه های مربوط به دوره های یونان، روم و بیزانس قرار دارد. در بخش دوم آثار مربوط به دوره های یونان، روم و چینی های متعلق به دوره هیتی جای گرفته است. در بخش سوم آثار سنگی و مجسمه ها و قطعات معماری دیده می شود.

در حیاط موزه، مجسمه هایی از دوره دوم، همراه با سنگ مزارها و کتیبه ها دیده می شود.

ارزروم (موزه باستانشناسی)

این موزه دارای دو سالن است. در سالن شماره یک آثار به دست آمده از حفریات اطراف ارزروم در جریان سالهای اخیر جمع آوری شده است و در میان آنها آثاری از دوره ماقبل تاریخ تا بیزانس قرار دارد. سالن شماره دو حاوی آثار مردم شناختی است و در میان آنها انواع البسه، زینت آلات، اسلحه، قفل ها و لوازم تکایا دیده می شود. موزه بخش کوچکی نیز دارد که در آن نسخه های خطی مذهب و نفیس جای گرفته است. در حیاط موزه آثار سنگی از قبیل لوحه ها، تکه های از مجسمه و قطعات معماری نیز قرار گرفته است.

ارزروم (موزه آثار ترک- اسلامی)

این مدرسه در محل مدرسه یاقوتیه قرار دارد که از آثار ارزشمند دوره ایلخانان است و در سال 1310 به دستور سلطان الجایتو ساخته شده است. مدرسه در سال 1990 مورد تعمیر و مرمت قرار گرفت و چهار سالن بعد به عنوان موزه آثار ترک- اسلامی شروع بکار کرد. در این موزه آثار مختلف چوبی، سنگی و چینی از دوره های سلاجقه و عثمانی همراه با آثار مختلف مردم شناختی جای گرفته است.

ازمیر (موزه باستان شناسی)

موزه باستانشناسی ازمیر که ساختمانش در سال 1970 شروع شده بود، در سال 1984 گشایش یافت. این موزه چهار طبقه دارد. در طبقه میانی که در قست ورودی موزه قرار گرفته، مجسمه های مرمر متعلق به ادوار قدیم و آثار کوچک در داخل ویترین ها به نمایش گذارده شده اند. در طبقه فوقانی نمونه هایی که حفریات منطقه اژه به دست آمده و متعلق به ادوار ماقبل تاریخ تا پایان دوره بیزانس می باشند جای گرفته اند. در طبقه تحتانی لحدهایی از سنگ مرمر و یا گل پخته می شود.

ازمیر (موزه باستانشناسی افس)

این موزه بدواً در قصبه سلجوق واقع در 70 یکیلومتری ازمیر و در سر راه خرابه های افس بنا شده بود. آثاری که از حفریات افس به دست آمدند ضرورت احداث موزه جدیدی را به میان گذاشتند. این موزه جدید در سال 1964 گشایش یافت. آثار موجود در موزه باستانشناسی افس در یک سالن کوچک، یک سالن بزرگ و محوطه روباز به نمایش گذاشته شده اند. از میان مشهورترین آثار موجود در این موزه می توان به مجسمه ارتیمیش اشاره کرد که متعلق به قرن دوم میلادی است. در سالن بزرگ مجسمه هایی نظیر مجسمه زئوس و در سالن کوچک آثار مختلف متعلق به ادوار یونان و روم در داخل ویترین ها قرار گرفته است.

استانبول (موزه توپقاپی سرای)

موزه توپقاپی سرای با دارا بودن بیش از دویست هزار سند، 86 هزار کتاب و بیست سالن مملو از شاهکارهای نفیس تاریخی، یکی از بزرگترین موزه های جهان است. سلطان محمد فاتح پس از فتح استانبول(1453) نخستین کاخ خود را در میدان بایزید ( محل کنونی دانشگاه استانبول) و دومین کاخ خود را با عنوان ”سرای جدید“ با مساحت 82 هزار متر مربع در محل فعلی موزه توپقاپی سرای بنا کرد. این کاخ سالهای سال محل اقامت سلاطین عثمانی بود. موزه سه حیاط اصلی دارد که از سه دروازه (باب همایون، باب السلام، و باب السعاده) می توان داخل آنها شد. در این موزه البسه سلاطین، آثار ارزشمند متعلق به کاخ های سلطنتی (از جمله تخت نادرشاه)، تابلوهای نفیس نقاشی، جواهرات، مینیاتورهای ارزشمند (از جمله در داخل شاهنامه فردوسی)، اشیایی که گفته می شد به حضرت محمد (ص) متعلق می باشند و در دائره خرقه سعادت نگهداری می شوند، نسخه های خطی که در کتابخانه احمد سوم قرار گرفته اند و کلکسیون اسلحه جای گرفته است.

استانبول (موزه آثار ترک-اسلامی)

موزه آثار ترک- اسلامی که در میدان سلطان احمد قرار گرفته در سال 1983 گشایش یافت. این موزه بدواً در سال 1914 با عنوان موزه اوقاف اسلامیه در قسمتی از مجتمع سلیمانیه شروع بکار کرد تا این که در سال 1927 به وزارت آموزش ملی داده شد و عنوان کنونی خود را به دست آورد. موزه آثار ترک- اسلامی از بخش های زیر تشکیل شده است:

1- بخش فرش که در آن نمونه های ارزشمندی از صنعت فرشبافی سلجوقیان و دوره های بعد به معرض نمایش گذارده شده است.

2- بخش نسخه های خطی و هنر خطاطی که در آن آثار ارجمندی از ادوار اولیه اسلامی (کتاب، جلد، تذهیب، مینیاتور، لوحه) جای گرفته است.

3- بخش آثار چوبی که در آن نمونه هایی از دوره هایی از هنر سلجوقیان و عثمانیان و به معرض نمایش درآمده است.

4- بخش آثار سنگی که نمونه هایی از دوره های اموی، عباسی، ممالیک، سلجوقی و عثمانی را دربر می گیرد.

5- بخش کاشی و آثار چینی و شیشه ای شامل نمونه هایی از کاشیکاری قدیم و هنر شیشه کاری در اسلام.

6- بخش آثار فلزی که از دوره یهای سلجوقی و عثمانی باقی مانده اند.

7- بخش مردم شناسی که در آن نمونه هایی از هنر نساجی و هنرهای دستی نشان داده می شود.

استانبول (موزه ایاصوفیه)

اگر ایاصوفیه به عنوان موزه شناخته شده، نه به خاطر اشیایی است که در داخلش قرار گرفته، بلکه به خاطر خود ساختمان است که آن را جزو موزه ها درآورده است. ساختمان ایاصوفیه به عنوان کلیسا در سال 326 میلادی از سوی کنستانتینوس بزرگ آغاز شد و بعداً ظرف سالهای 532 تا 537 از طرف امپراتور ژوستینیانوس به اتمام رسید. ساختمان بر روی 107 ستون نشسته که از میان آنها 40 ستون در طبقه تحتانی و بقیه در طبقه فوقانی قرار گرفته اند.

پس از فتح استانبول که در سال 1453 صورت گرفت، کلیسای ایاصوفیه به مسجد تبدیل شد و در سال 1934 به عنوان موزه بازدید مردم قرار گرفت. موزه ایاصوفیه با مناره ها، محراب و منبر متعلق به دوره عثمانی آراسته شده است.

استانبول (موزه باستانشناسی)

موزه باستان شناسی در محلی قرار گرفته که ساختمانش در سال 1891 آغاز شد و با ملحقاتی که در سال 1975 افزوده شد تکمیل گشت. این موزه جمعاً 36 سالن دارد که از میان آنها 20 سالن در طبقه تحتانی و بقیه در طبقه فوقانی قرار دارند. در سالن طبقات تحتانی آثار متعددی چون سنگ مزارها، کتیبه ها، مجسمه ها، ستون ها و قطعات معماری مربوط به ادوار مختلف تاریخ جای گرفته است.

در سالن طبقات فوقانی آثاری از قبیل مجسمه های کوچک گلی، ظروف آلات و سکه ها جای گرفته که در ویترین ها گذارده شده اند.

استانبول (موزه آثار شرق قدیم)

موزه آثار شرق قدیم که در سال 1917 گشایش یافته بود پس از تعمیرات لازم با چهره ای جدید فعالیت خود را در سال 1973 آغاز کرد. از ویژگیهای این موزه احتوای آثاری است که پیش از جنگ جهانی اول از مناطق بین النهرین، مصر و آسیای صغیر به دست آمده اند.

در این موزه مجموعه اسنادی که با خط میخی نوشته شده و تعدادشان از 70 هزار تجاوز می کند قرار دارد.

استانبول (دلمه باغچه سرای)

سلطان عبدالحمید پس از آنکه در سال 1839 به تخت نشست به دنبال احداث کاخی برآمد که بتواند در طول سالن در آنجا اقامت کند. ساختمان این کاخ که دلمه باغچه سرای نام گرفته و تحت تأثیر معماری اروپا به سبک رنسانس و باروک ساخته شده بود و در سال 1853 به پایان رسید و برای تزئینات آن حدود 4 میلیون طلا صرف شد.

تابلو های نقاشی، چهل چراغها و ظروف چینی، دلمه باغچه سرای را به صورت یک موزه هنری درآورده است.

بورسه (موزه باستانشاسی)

موزه باستانشناسی بورسه در سال 1972 گشایش یافت. این موزه از چهار سالن، آزمایشگاه، انبارها، کتابخانه و اطاقهای کار تشکیل شده است.

در چهار سالن این موزه به ترتیب آثار و سکه های ماقبل تاریخ، آثار سنگی، شیشه ای و چینی و شاهکارهای هنری جای گرفته اند. در حیاط موزه سنگ مزارها، ستونها، مجسمه ها و قطعات معماری دیده می شود.

بورسه (موزه آثار ترک- اسلامی)

موزه آثار ترک- اسلامی بورسه به عنوان گالری هنری دوره عثمانی در سال 1974 در محل ”مدرسه سبز“ گشایش یافت. این مدرسه در جریان سالها 1414 تا 1424 از سوی محمد چلبی سلطان عثمانی ساخته شده بود. در موزه آثار ترک- اسلامی آثاری از قرن چهاردهم میلادی تا آخرین دوره عثمانیان جای گرفته است. در میان این آثار شمعدانها، کتابهای خطی مذهب، لوحه ها، رحله های قرآن، اسلحه های آتشین و اشیاء آشپزخانه دیده می شود. در حیاط موزه سنگ مزارها و کتیبه های عمانی قرار گرفته است.

دنیزلی

خرابه های حمام رومی شهر هیراپولیس واقع در دنیزلی (پاموق قلعه) در سال 1984 به عنوان موزه باستانشناسی شروع بکار کرد. در نخستین سالن این موزه سنگ مزارها و مجسمه هایی که از حفریات شهر به دست آمده اند جای گر فته است. در ویترین های سالن شماره 2، آثار باستانی کوچک و در سالن شماره 3 باقیمانده هائی از تئاتر قدیمی شهر دیده می شود. در محوطه روباز موزه هم انواع سنگها قرار گرفته است.

قونیه (موزه مولانا)

موزه مولانا را در میان موزه های متعدد قونیه جایگاهی دیگر است. این موزه افزون بر اینکه مزار عارفی کامل و وارسته ای را در دل خود جای داده، آثار مربوط به مولانا و مولویه را همراه با تعدادی از اصیل ترین آثار هنری گرد آورده است. مجتمع مزار و درگاه مولانا از سمت غرب با حجره های دروایش و سه طرف دیگرش با دیوارها احاطه شده است. قسمتهای مختلف مزار و درگاه مولانا عبارتند از :

- اطاق تلاوت (دایره خط)، محلی که قبلاً دراویش در آن به تلاوت قرآن مشغول می شدند. این سالن کوچک اینک به صورت ”بخش خط“ مرتب شده و در آن آثار بعضی از خطاطان مشهور عثمانی جای گرفته است.

- تربه (حضور پیر) که در آن مزار مولانا و دیگران قرار گرفته اند.

- سماع خانه که در آن آلات موسیقی، رحله ها، شمعدانها و قندیل های متعلق به درگاه و البسه مولانا جای گرفته است.

- مسجد که محرابی از مرمر و مناره ای تک شرفه دارد.

- حجره های درویشان که در سال 1584 از سوی سلطان مراد سوم برای اقامت درویشان ساخته شده بود. امروز دو عدد از این حجره ها به همان شکل قدیم محافظت شده است.

- مطبخ مولوی که در آن هم غذای مورد مصرف درگاه پخته می شد و هم به عنوان ”چله خان“ نونیازان به کار می رفت و در اینجا اشیاء مختلفی که در آشپزخانه بکار گرفته شده و تعداد زیادی اثر خطی را در خود جای داده است.

- میدان شریف که اطاق وسیعی است و امروز به عنوان محل کار مدیر موزه بکار می رود.

- شادروان و حوض شب عرس که شادروان در سال 1512 از سوی یاووز سلطان سلیم ساخته شده است و حوض که همه ساله در سالگرد وفات مولانا مراسم شب عرس در کنار آن انجام می گیرد.(جناب آقای دالایی جمله بسیار نا مفهوم است .ویرایش :مهرفر)

قونیه (موزه باستان شناسی)

آثاری که از حفریات قونیه و اطراف به دست آمده و در این موزه گرد آمده اند. در این موزه که در سال 1963 به محل کنونی خود انتقال یافت بخشهای زیر دیده می شود:

1- سنگ مزارها، کتیبه ها، مجسمه های شیر که اغلب متعلق به دوره روم هستند، قطعات معماری متعلق به دوره کلاسیک و آثار سنگی متعلق به دوره بیزانس، این آثار در حیاط موزه جای گرفته اند.

2- بخش آثار مربوط به ادوار کلاسیک شامل کتیبه ها، مجسمه ها، آثار گلی، فلزی و شیشه ای.

3- آثار موجود در دیگر سالن های موزه، شامل مهرها، مجسمه های کوچک، زینت آلات و غیره.

نوشهر (موزه باستانشناسی و مردمشناسی حاجی بکتاش)

ساختمان این موزه که در سال 1975 شروع شده بود در سال 1988 به پایان رسید. موزه باستان شناسی و مردم شناسی حاجی بکتاش، دارای سه سالن، دو انبار، یک آزمایشگاه، و یک کتابخانه است. در سالن شماره یک آثاری از عصر برنز و در سالن شماره دو آثاری از عهد یونان باستان جای گرفته است. در بخش مردم شناسی موزه، نمونه هایی از البسه، زینت آلات، آئینه ها، شمشیرها، فرشها و گلیم ها دیده می شود.

نوشهر (موزه درگاه حاجی بکتاش)

مجتمعغ درگاه حاجی بکتاش (خانه پیر) در سال 1964 گشایش یافت. این موزه از سه حیاط تشکیل یافته است :

1- در حیاط اول چشمه ای که به سبک چشمه های عثمانی ساخته شده است دیده می شود.

2- در حیاط دوم حوض مربّع شکلی وجود دارد که در سمت راستش مجسمه شیری به چشم می خورد. در شرق این حیاط اطاقهایی تعبیه شده که نانوائی و مطبخ درگاه می باشند. در مطبخ آلات آشپزخانه و دیک سیاه (که از سوی بکتاشیان مقدس شمرده می شد) جای دارد.در قسمت غرب حیاط دوم اطاقهایی وجود دارد که به آنها ”خانه میدان“ گفته می شود. در ورودی این میدان که روزگاری آئین جم در آن انجام می گرفت ”سنگ میدان“ به چشم می خورد. در اطاق میدان، اجاق، پوست ها و تخت چراغ به چشم می خورد. امروز در طبقات بالای خانه میدان کتابخانه موزه جای گرفته است.

3- در قسمت راست حیاط سوم مزار دده بابا، بالیم سلطان و در مقابل آنها مزار حاجی بکتاش ولی به چشم می خورد

Unless otherwise stated, the content of this page is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License